Aby sezon na stoku był wolny od kontuzji, przygotuj się przed wyjazdem
JEST DZIEŃ PIERWSZY, sezon narciarski 2004–2005: Zrezygnowałeś ze zwrotu podatku na zakup jakiegoś słodkiego nowego sprzętu, spędziłeś lato budując uda z pni drzew na stojaku do przysiadów, a teraz robisz pierwsze zakręty na prawdziwym śniegu. Potem – kapow! – trafiasz w niespodziewane koryto z proszkiem i zostajesz skręcony w ludzkiego precla. Co jest następne? Albo (A) absorbujesz uderzenie, wracasz do równowagi i kontynuujesz bieg, albo (B) słyszysz ten żałosny trzask, masz zaczerwienione oczy z bólu i rezygnujesz z zimowej fizjoterapii. Co brzmi dla Ciebie lepiej? Aby spędzić cały sezon górskiej zabawy, potrzebujesz czegoś więcej niż tylko twardych jak skała nóg: kluczem jest elastyczność.
„Moc i siła wybuchowa nic nie znaczą, jeśli nie możesz się zginać” – mówi Per Lundstam, kierownik ds. siły i kondycji w U. S. Ski Team. „Nieelastyczność nie tylko naraża cię na większe ryzyko zerwania więzadeł, skręceń i innych urazów; może sprawić, że będziesz wolniejszym narciarzem lub snowboardzistą.”
Aby uniknąć tego losu, musisz wykonać ćwiczenie: Wykonuj następujące odcinki trzy dni w tygodniu, zaczynając na sześć tygodni przed pierwszą w roku trasą narciarską i kontynuując przez ciepłe dni wiosennej kukurydzy.
